ആ കുതിരയുടെ കണ്ണില്‍ നിന്നും പ്രകാശം പരക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അത് അതീവ സന്തുഷ്ടനായി കാണപ്പെട്ടു .രാജകുമാരന് ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ എന്തോ നിഷേധിക്കും പോലെ തല തിരിച്ച്‌ കുതിരപ്പുറത്ത് ഇരിക്കുന്നു . രാജകുമാരന്റെ ഒരു കൈയ്യില്‍ കുതിരയുടെ കടിഞ്ഞാണും മറു കൈയ്യില്‍ നൂലുകള്‍ കൊണ്ടു ഒരു വശം കെട്ടിയ ഒരു തണ്ടും. ഒരു പക്ഷെ അതാകാം രാജകുമാരിയുടെ വയലിന്‍ stick .രാജകുമാരി ആ സംഗീത ഉപകരണം വായിക്കാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ രാജകുമാരന് അത് പിടിച്ചു വാങ്ങിയതാകാം. എന്തായാലും അതിമനോഹരമായിരുന്നു ആ ചായക്കൂട്ട്.ആരായിരിക്കും ആ രാജകുമാരനും
രാജകുമാരിയും ,ആരായിരിക്കും അത് വരചിട്ടുണ്ടാവുക.
ആരെങ്കിലും ഒന്ന് പറഞ്ഞു തന്നിരുന്നെന്ഗില്‍.അവള് അത് ആരാണെന്നു അറിയാന്‍ ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചു.ആര്‍ക്കും അറിവുണ്ടാകില്ല ഈ സ്ഥലം.ഒരു പക്ഷെ താനായിരിക്കും അധ്യമായ് അങ്ങോട്ട്‌ വന്നിടുണ്ടാവുക.പെട്ടന്ന് ഒരു ഇളം കാറ്റ് ആ മണികളെ തഴുകി കടന്നുപോയി .അതില്‍ നിന്നുണ്ടായ നാധത്തില്‍ അവള് ലെയിച്ചു.ഒരു പക്ഷെ രാജകുമാരി വായിക്കുന്ന ആ സംഗീത ഉപകരണം ഈ നാദം ആകാം ഉണ്ടാക്കുക.ഒരുപാട് അവള് ചിന്ധിച്ചുകൂട്ടി .
അവള് ആ മന്ധപതിന്റെ പടവുകള്‍ അതിവേഗം ഇറങ്ങി.തന്‍റെ സാരി ഉടക്കിയ ആസ്ഥലതെക്ക് ഓടി .അവിടെ തൊട്ടടുത്തായി ഒരു ചെറു കുളവും അരയാലും നിന്നിരുന്നു.ആചായകൂട്ടില്‍ ഉള്ളതുപോലെ തന്നെ അതിമനോഹരമായിരുന്നു ആ പ്രദേശം .
ആ പ്രകൃതി സൌധര്യത്തില്‍ അവള് മയങ്ങി..നേരം വല്ലാണ്ട് ഇരുണ്ടു.ആ പ്രകൃതിഭങ്ങിയില്‍ സൂര്യന്‍ അസ്തമിച്ചത് അവള് അറിയാതെ പോയി . രണ്ധും കല്‍പ്പിച്ചു ആ കല്മാന്ധപതിലേക്ക് അവള് വീണ്ടും തിരിച്ച്‌ നടന്നു.ആ കുമാരിയയൂം രാജകുമാരനെയും വിട്ടു പോരാന്‍ അവള്‍ക്ക് തോന്നിയില്ല .അവള് ആ മന്ധപത്തില്‍ ഇരുന്നു.അവള് പലതും ചിന്ധിച്ചു കൂട്ടി.മണിനാധവും ചീവിടിന്റെ ശബ്ദവും ,ചെന്നയിക്കള്‍ ഓലി ഇടുന്ന ശബ്ദവും ഒഴികെ മറ്റൊന്നും അവള്‍ക്ക് കേള്‍ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.തങ്ങളെ സന്ദര്‍ശിക്കാന്‍ വന്ന യാത്രക്കാരിക്ക് വെളിച്ചം തരാന്‍ രാജാവ് അയച്ച വിലക്കെന്ധിയ തോഴിമാരെ പോലെ മന്നമിനുങ്ങികള്‍ അവളെ ചുറ്റി പറന്നുകൊണ്ട്ടിരുന്നു .
കുട്ടിക്കാലത്ത് കേട്ടിട്ടുള്ള വന ധേവധയേയും കാട്ടുകൊള്ളക്കാരെയും അവള് ഓര്‍ത്തു.പക്ഷെ അവിടെ ആരും കാണില്ലാന്ന് അവള് ഊഹിച്ചു,അല്ലെങ്കില്‍ ഈ കല്മദ്ദപം അവര്‍ നാമവശേഷംമാക്കിയേനെ.തനിക്കു കൂട്ടായി ചന്ദ്രനും നിലാവും ഉണ്ട്ടന്നു അവള്‍ക്ക് തോന്നി.ഇളം കാട്ടിലും തണുപ്പിലും അവള് ഉറക്കതിലീക്ക് ആണ്ട്ട് പോയി.കൈയില്‍ ആരോ തട്ടി ഏല്‍പ്പിക്കും പോലെ തോന്നി.ഒരു പക്ഷെ അത് രാജകുമാരിയോ ,അവളുടെ തോഴിമാരോ ആയിരിക്കാം.കുമാരി തന്നെ കാണാന്‍ വന്നതായിരിക്കാം .തണുത്ത് വിറച്ച ആ കയികള്‍ ആ തോഴിയുടെ നേരെ അവള് നീട്ടി.കയില്‍ ആരോ നുണയുന്നത് പോലെ.,ഒരു പക്ഷെ കുമാരിയുടെ മൃദുലമായ കരങ്ങള്‍ അവളെ തഴികിയതാവാം .മെല്ലെ അത് അവളെ ഇക്കിളി കൂട്ടി.ഉറക്കത്തില്‍ നിന്നും ഏറ്റു കണ്ണ് തുറന്നപ്പോള്‍ തൊട്ടടുത്തായി ഒരു മാന്‍കുട്ടി...അവള്‍ക്ക് വല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി.
അവിടെ മുഴുവന്‍ മാനുകള്‍ മേയുന്നു.മുയലുകള്‍ ചാടി ചാടി നടക്കുന്നു.വളരെ മനോഹരം ആയിരുന്നു ആ കാഴ്ച.മേഞ്ഞു നടക്കുന്ന മാനിനെ നോക്കി അവള് ഒരുപാട് നേരം ഇരുന്നു.മതി ആയിട്ടെന്നവണ്ണം മെല്ലെ നീങ്ങി നീങ്ങി അവറ്റകള്‍ എങ്ങോട്ടോ പോവുകയാണ്.എങ്ങോട്ടാണെന്ന് അറിയാന്‍ അവള്‍ക്കും ഒരു ആകാംഷ തോന്നി.മെല്ലെ മെല്ലെ അവളും അവറ്റകളുടെ പുറകെ നടന്നു.ഒരു മല കേറി ഇറങ്ങി ഒരു കാട്ടരുവി ലെക്ഷ്യമാക്കി ആണ് അവറ്റകളുടെ യാത്ര.വെള്ളാരം കല്ലുകളില്‍ തട്ടി ഒഴുകുന്ന കൊച്ചരുവി.അതിന്‍റെ ശബ്ദം അവിടെ മൊത്തം മുഴങ്ങി കേള്‍ക്കാം.
അധികം ആഴമില്ലാതെ പരന്നാണ് അത് ഒഴുകുന്നത്‌.അവളും അരുവി കുറുകെ കടക്കാന്‍ നോക്കി.അരുവിയെലെ വെള്ളത്തിന്‌ വല്ലാത്ത തണുപ്പ്.അവള് അതില്‍ മുഖം കഴുകി.വിണ്ട്ടും മുന്‍പോട്ടു നടന്നു.ആ അരുവി രണ്ധു മലയെ ചുറ്റി ആണ് ഒഴുകുന്നത്‌.അത് ആ പ്രദേശം മുഴുവന്‍ വളഞ്ഞു ചുറ്റി ആണ് ഒഴുകുന്നത്‌.ഈ അരുവി ആണ് ആ കാട് മൊത്തം നനക്കുന്നത്. പക്ഷെ ആ മാനുകള്‍ അവിടിവിടെയായി ഉണ്ധയിരുന്ന കല്ലുകള്‍ടെ മുകളില്‍ കൂടി ചാടി ചാടി അരുവി കുറുകെ കടന്നു.ഒരു കാഴ്ച അവളില്‍ വല്ലാതെ അത്ഭുതം ഉണ്ടാക്കി.ആ മാനുകള്‍ അരുവി കടന്നു മുന്‍പോട്ടു നീങ്ങി അവിടെ തൊട്ടടുത്തുള്ള ആ കുളത്തിലെ വെള്ളം കുടിക്കുന്നു.എത്രയും തെളിഞ്ഞ അരുവിയും നല്ല തണുത്ത ശുദ്ധമായ വെള്ളവും ഉള്ളപ്പോള്‍ ഇവറ്റകള്‍ എന്ധിനാണ് കുളത്തിലെ വെള്ളം കുടിക്കുന്നത്.കാരണം അറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്ങില്‍ എന്ന് അവള് വല്ലാതെ ആഗ്രഹിച്ഹു.മിണ്ട പ്രാണികളുടെ ഭാഷ പടിചിരുന്നെങ്ങില് എന്ന് അവള് വല്ലാതെ ചിന്ധിച്ചു പോയി. .
ആ അരുവിയെ വകവെയ്ക്കാതെ അവര്‍ മുന്‍പോട്ടു നീങ്ങി .അവര്‍ ലെക്ഷ്യം വെക്കുന്നത് എന്താകാം. അവള് ഒരുപാട് ചിന്ധിച്ചു നോക്കി.വരുന്നതുപോലെ വരട്ടെ എന്ന് ചിന്ധിച്ചു വീണ്ടും മുന്‍പോട്ടു പോയി.അവറ്റകള്‍ ഒരു പുല്മീട് കടന്നു മുന്‍പോട്ടു നീങ്ങികൊണ്ടിരുന്നു.തെല്ലു ദൂരം പിന്നിട്ടപ്പോള്‍ കുറച്ചകലെയായി പഴയ ഒരു കോട്ട വാതിലും ഒരു കൊട്ടാരവും അവള്‍ക്ക് കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞു .മാന്‍ കൂട്ടം അത് ലെക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങുകയാണ് .തനിക്കു വഴികാനിച്ചുതരാന്‍ എന്നവന്നമാണ് അവറ്റകളുടെ നടപ്പ്.
അത് അടുത്തുവന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. മാനുകള്‍ കോട്ട പിന്നിട്ടു ഉള്ളിലേക്ക് കേറി.അവിടെ ആ കൊട്ടവതിലിനു മുന്‍പില്‍ ഒരു പാലം ഉണ്ട്ട് .അതിന്‍റെ കീഴെകൂടി ഒരു അരുവി ഒഴുകുന്നു.കുറെ മുന്‍പ് കണ്ട ആ അരുവി ആണ് ഇത്.അവള്‍ക്ക് ഒത്തിരി അത്ഭുതമായി.
അവള് കൊട്ടവാതിലിനു ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. അവിടെ മനുഷ്യവാസം ഇല്ലാത്തതിനാല്‍ കാട് പിടിച്ചുകടന്നിരുന്നു.അന്ഗത്തട്ടും ഉദ്യാനവും ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നതിന്റെ ലെക്ഷണങ്ങള്‍ അവിടെ കാണാമായിരുന്നു.അവിടെ അടുത്തായി ഒരു കുതിരവണ്ടി തകര്‍ന്നു കിടന്നിരുന്നു.നശിച്ചുപോയ ഒരു രാജകൊട്ടാരത്തിന്റെ അവശിഷ്ട്ടങ്ങള്‍ അവിടെ കാണാമായിരുന്നു.ആ കൊട്ടാരത്തിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കടക്കാന്‍ അവള്‍ക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.
ആ മാന്കൂട്ടാതെ പിന്നീടു അവള് കണ്ടില്ല . അവള് അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി കവാടത്തില്‍ എത്തി.അവിടെ കുറെ ദൂരെയായി ആ അരുവി ചുറ്റി ഒഴുകുന്നതിടെ ഒരു ദ്വീപിന്റെ രൂപത്തില്‍ ഒരു മണ്ട്ടപം പണി തീര്‍ത്തിരിക്കുന്നു.
അവള് അവിടേക്ക് നടന്നു.അത് ഒരു അന്ധ്യവിശ്രമ കുടീരാമായിരുന്നു. അതില്‍ നിറയെ മണികളും കല്‍വിളക്കും.കാറ്റത്ത്‌ അവ വല്ലാതെ ശബ്ദം മുഴക്കിയിരുന്നു.അതില്‍ കന്നഡ ഭാഷയില്‍ എന്ധോക്കെയോ കുത്തി കുറിച്ചിരുന്നു. . തൊട്ടടുത്തായി ഒരു സംഗീത ഉപകരണം കൊത്തി വെച്ചിട്ടുണ്ട്ട് .
താന്‍ നേരത്തെ കാണട്ട ആ ചിത്രം അവളുടെ മനസിലേക് വന്നു.അവള് അവിടെ എഴുതി വെച്ചിരിക്കുന്നത് വായിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
അത് ഒരു രാജ്യത്തിന്റെയും അവിടെ ജീവിച്ച പ്രജകളും രാജാവും തമ്മില്‍ ഉള്ള സ്നേഹത്തിന്റെയും കഥ ആയിരുന്ന്നു.
ആരാജ്യമാണ് താന്‍ എപ്പോള്‍ കണ്ട കാടായി രൂപപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്.ആ രാജകുമാരിയും രാജാവും ഒരുമിച്ചുരുന്നെങ്ങില്‍ എന്ന പ്രാര്‍ത്ഥനയോടെ അവള് ആ കഥ വായിക്കാന്‍ ആരുംഭിച്ചു.
അതില്‍ എങ്ങനെ എഴുതിയെരുന്നു...."ഈ ഒഴുകുന്ന അരുവിയും , ഈ രാജ്യവും ഇവിടുത്തെ പ്രജകളും സാക്ഷിയായാണ് ഈ കുടീരം നിര്‍മ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്".....വളരെ സമ്പല്‍ samrudiyil കഴിഞ്ഞ ഒരു രാജ്യമായിരുന്നു ഇത്.ഈ രാജ്യം ഭരിച്ചിരുന്ന രാജാവും രാജ്ഞിയുടെയും കാലശേഷം രാജകുമാരന് തീരെ ചെറുപ്പത്തിലെ രാജ്യം ഏറ്റെടുക്കേണ്ടി വന്നു.അവനു പ്രായമായപ്പോള്‍ തന്‍റെ rajyathu സംഗീതവും കലയും വിദ്യയും എല്ലാവരും അഭ്യസിക്കണമെന്നു തോന്നി .അതിനായി അവന്‍ ഒരാളെ തേടി ഇറങ്ങി .
രാജാവ് വേഷപ്രച്ചന്നനായി ആയിരുന്നു യാത്ര.തന്‍റെ വെളുത്ത അശ്വത്തിന്റെ പുറത്ത്.രാജാവ് ഒന്ന് വിശ്രമിക്കാനായി അരുവിയുടെ കരയില്‍ എത്തി.അതായിരുന്നു ആ രാജ്യത്തിന്‍റെ അതിര്‍ത്തി.അതിനപ്പുറം അയാള്‍ രാജ്യം ആണ്.തന്‍റെ കുതിരയെ മേയാന്‍ വിട്ടിട്ടു ആ അരുവിയുടെ ഒഴുക്കും നോക്കി അദ്ദേഹം അരുവിക്കരയിലെ മരച്ചുവട്ടില്‍ ഇരുന്നു.ആ കരയെ തഴുകി വന്ന കാറ്റില്‍ അദ്ദേഹം ഒരു നാദം കേട്ടു.ഇമ്പമായ ഒരു നാദം..അത് തൊട്ടടുത്തുനിന്നും ആണ്.അദ്ദേഹം മെല്ലെ ഈറ്റ് ശബ്ദം വരുന്ന ദിശ ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി.അത് അരുവിയുടെ മറു ദിശയില്‍ നിന്നും ആയിരുന്നു.അവിടെ ഒരു ചെറിയ കുടിലും കാണപ്പെട്ടു.അദ്ദേഹം അവിടേക്ക് കയറിച്ചെന്നു.അത് ഒരു മുനിമന്ധിരം പോലെ തോന്നി.
ഒരു യുവതി ആ നാദത്തിന്റെ താളത്തില്‍ തുളസി ഇല നുള്ളുന്നു.ഒരു യുവതി മാന്‍ കുഞ്ഞിനു ഇല കൊടുക്കുന്നു.അവര്‍ ആ അപരിചിദ മുഖം കണ്ട്ട് ആശ്ചര്യത്തോടെ നോക്കി.അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.ഞാന്‍ അയല്‍ രാജ്യത്തുനിന്നും വരുന്നതാണ്.രാജകുമാരന് തന്ടെ പ്രജകളെ സംഗീതം പഠിപ്പിക്കാന്‍ ഒരു ആഗ്രഹം ഉണ്ട്.അതിന്നായി അങ്ങനെ ആരേലും ഉണ്ടോ എന്ന് അന്വേഷിച്ചു ഇറങ്ങിയതാണ്.ഇവിടെ ഞാന്‍ എപ്പോള്‍ കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സംഗീതം എനിക്ക് ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടമായി.അത് ആരാണ് വായിക്കുന്നത്.അദ്ദേഹം ആരായാലും എന്‍ട് പ്രധിഭലം കൊടുത്തും രാജാവിന്റെ പ്രജകളെ പഠിപ്പിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ക്ഷെനിക്കാന്‍ വന്നതാണ്.
ഇതുകേട്ട ആ യുവതികള്‍ അധെഹത്തോട് ഉമ്മറത്ത്‌ ഇരിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു അകത്തേക്ക് പോയി.ഉടനെ മറ്റൊരുവള്‍ അവിടേക്ക് വന്നു.അവള് അദ്ദേഹത്തിന് നമസ്കാരം പറഞ്ഞു.അതിനു ശേഷം കുടിക്കാനായി ഒരു കൊച്ച്‌ കുടത്തില്‍ സംഭാരം കൊടുത്തു.അദ്ദേഹം അത് വാങ്ങി.ആദ്യം അകത്തേക്ക് കയറിയ യുവതികള്‍ പുറത്തീക്ക് വന്നു.അപ്പോള്‍ അതുവരെ കേട്ട ആ ശബ്ദം നിലച്ചു.അവര്‍ അധെഹതോടായി ഉണര്‍ത്തിച്ചു.ഞങ്ങള്‍ അകത്തു കാര്യം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്ട്.ഉടനെ എങ്ങോട്ട് വരും.
രാജകുമാരന് അപ്പോള്‍ പ്രതീക്ഷ്യ്ച്ചത് ഒരു കാവി വസ്ത്രം ധരിച്ച പ്രായം ചെന്ന ഒരു മുനിയെ ആണ്.കാല്‍പെരുമാറ്റം കേട്ട സ്ഥലത്തേക്ക് അദ്ദേഹം നോക്കി.അത്യ്സുന്ധരമായ രണട് പാഠങ്ങള്‍.അതില്‍ വെള്ളിയില്‍ തീര്‍ത്ത കൊലുസും,കൊളുസില്‍ ശഭ്ധം കേള്‍പ്പിക്കുന്ന കൊച്ച്‌ കൊച്ച്‌ മുത്തുകളും.അത് ഒരു യുവതി ആയിരുന്നു.അദ്ദേഹം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.തീജസ്വരൂപിനി ആയ ഒരു യുവതി.അവള് അദ്ധേഹത്തെ വണങ്ങി .ഉടനെ അവിടെ നിന്നിരുന്ന യുവതികള്‍ പറഞ്ഞു ,ഇതാണ് ഞങ്ങളുടെ ഉറ്റ തോഴി.ഇവളാണ്‌ അത് വായിച്ചത്.
രാജകുമാരന് അധ്ഭുധം തോന്നി."എത്ര സുന്ധരിയായായ ഒരു യുവതി,അതും ഈ ചെറു പ്രായത്തില്‍ എങ്ങനെ ഒരു സംഗീതം ഉപകരണം അതി മനോഹരമായി വായിക്കുന്നു.അദ്ദേഹം ഉടനെ തന്‍റെ ആവശ്യം പറഞ്ഞു.പക്ഷെ അത് അവള്‍ക്ക് അംഗീകരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.അതിനു കാരണം ഉണ്ട്.
അയല്‍ രാജ്യത്തെ കൊച്ച്‌ രാജാവിനോട് സ്വന്തം രാജ്യത്തെ രാജാവിന് ,അതായത് തന്‍റെ അച്ഛനും സഹോദരനും കടുത്ത പക ആണ് .ഒരു അവസരം കിട്ടാന്‍ നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ് അവര്‍ ,യുദ്ധം ചെയിതു രാജകുമാരനെ പരാജയപ്പെടുതാനും ,രാജ്യം കീഴടക്കാനും.
കുമാരന്‍ ആദ്യമായി ആണ് എത്ര സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്കുട്ട്യെ കാണുന്നത്.അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ തന്നോട് സുംസാരിക്കുന്നതായി അവനു തോന്നി.പക്ഷെ കുമാരിക്ക് അത് ആരാണെന്നു ഒറ്റ നോട്ടത്തില്‍ വ്യക്തമായി.
അവള് ഇതിനു മുന്‍പും ഒരുപാടുതവണ ആ കൊച്ച്‌ കുമാരനെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്ട്.
ആല്‍ച്ചുവട്ടില്‍ വേഷം മാറി തന്‍റെ പ്രജകളോട് ക്ഷേമം അന്വേഷിക്കുന്ന.പണ്ട്ടിത സദസുകളെ അമ്പരപ്പിക്കുന്ന,അയോദന വിദ്യയില്‍ എല്ലാരേയും പരാജയപ്പെടുത്തുന്ന ആ കുമാരനെ അവള് ഒരുപാട് തവണ നോക്കി നിന്നിട്ടുണ്ട്.
പലതവണയും വേഷം മാറി ആണ് അവള് അയല്‍ രാജ്യത്തു കടന്നിട്ടുള്ളത്.ആദ്യമായി അവള് അവനെ കാണുന്നത് ഒരു കൊടും വേനക്കാന്.അയല്‍ രാജ്യത്തുള്ള കൃഷ്ണ പ്രതിഷ്ട്ടയുള്ള ഒരു അമ്പലമുണ്ട്.അവിടെ അവള് സ്ഥിരമായി തൊഴാന്‍ വരാറുണ്ട്.സ്വന്തം പിതാവിന്റെയും ,കൊട്ടാരത്തിലുള്ള എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുവെട്ടിച്ച് പ്രിയതോഴിയുടെ ഒപ്പം വേഷം മാറി അമ്പലത്തില്‍ എത്തും. ഒരു തിരിച്ചുവരവില്‍ ,ഒരു കൊടുംവേനക്ക് തീരെ ദാഹിച്ചുവളഞ്ഞ ഒരു കിളവിയെ അവളുടെ കണ്ണില്‍ പെട്ടു. തളര്‍ന്നിരിക്കുന്ന അവള്‍ക്ക് കൊടുക്കാന്‍ അവരുടെ കൈയില്‍ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
